W dn. 12-13 czerwca 2018 r. uczniowie Szkoły Podstawowej w Wojsławicach Kolonii wraz z opiekunami oraz wierni z parafii Wojsławice wybrali się na dwudniową szkolno - parafialną pielgrzymkę do Lwowa. Uczestnicy wycieczki postanowili poszukać śladów polskości w tym pięknym mieście - perle nauki i kultury.
Podziwialiśmy Lwowski Rynek wraz ze Starym Miastem, które zostało wpisane na listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Dookoła rynku są 44 kamienice zbudowane w różnych stylach architektonicznych, a w narożnikach studnie-fontanny przedstawiające postaci mitologiczne: Neptuna, Dianę, Amfitrytę i Adonisa. Centralnym budynkiem jest Ratusz, z którego można podziwiać panoramę Lwowa.
Zwiedziliśmy również Katedrę Ormiańską, gdzie podziwialiśmy mozaikę naszego rodaka Józefa Mehoffera. Zachwyciły nas również Kaplica Boimów i Cerkiew Świętego Jury-najdoskonalsze dzieło europejskiego późnego baroku.
Nie lada gratką była też wizyta w Aptece-muzeum, gdzie pośród wielu eksponatów widzieliśmy lampę Łukasiewicza.
Samo wejście do Fabryki Czekolady jest już prawie grzechem łakomstwa. Nie da się stąd wyjść nie spróbowawszy filiżanki gorącej czekolady, czy nie posmakowawszy czekolady pachnącej miętą i migdałami.. A dalej Fabryka Cukierków. Góry cukierków o niecodziennych smakach i kształtach. Nie sposób było nie zatrzymać się przy witrynie sklepu, gdzie cukierkowa kolejka pędziła po cukierkowych torach mijając cukierkowe domy i cukierkowych ludzi.
Po trudach pełnego wrażeń dnia spoczęliśmy w restauracji Lwowska Premiera, gdzie spożyliśmy obiad. Nie zabrakło również takich śmiałków, szczególnie wśród najmłodszych uczestników wycieczki, którzy po drodze do hostelu wstąpili do Mc Donalds’a na pizzę.
Wieczorem zmęczeni, ale już niecierpliwi emocji kolejnego dnia udaliśmy się do Hostelu Vitan.
Drugiego dnia, z samego rana udaliśmy się do Katedry Lwowskiej. Ks. Marcin Zieliński odprawił mszę świętą w intencji pielgrzymów. Bazylika Archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny zwana katedrą łacińska zbudowana jest w stylu gotyckim. To tu król Jan Kazimierz dziękował Matce Bożej za zwycięstwo pod Beresteczkiem.
Podczas pielgrzymki szukaliśmy śladów polskości…Chyba nigdzie nie znajdziemy ich więcej, niż na Cmentarzu Łyczakowskim. Jest to najstarsza zabytkowa nekropolia położona na malowniczych wzgórzach wśród starego drzewostanu tworzącego szereg alei. Cmentarz urzeka pięknem nagrobków i spokojem. Ale jedną z jego najpiękniejszych cech jest jego lwowskość, to że pomieścił mogiły Polaków, Ukraińców, Rosjan, Austriaków, Niemców, Ormian, czy Greków, po prostu lwowiaków, ludzi, którzy żyli i tworzyli to miasto.
Tu znaleźliśmy pomnik Juliana Konstantego Ordona, a dalej groby Marii Konopnickiej, Gabrieli Zapolskiej, Seweryna Goszczyńskiego, Stefana Banacha, Karola Szajnochy czy Artura Grottgera. A dalej Cmentarz Orląt Lwowskich. Prawdziwą lekcją historii było dla młodzieży spotkanie z rzędami jednakowych mogił- krzyży przepasanych wąską biało-czerwoną wstążką. To mogiły prawie 3 tys. żołnierzy- polskiej młodzieży szkół średnich i wyższych oraz inteligencji. To miejsce przez Polaków nazwane Miejscem Świętym. Tu w zadumie odmówiliśmy modlitwę, złożyliśmy kwiaty i zapaliliśmy znicze. Tu słowa były niepotrzebne.
Podczas spacerów po Lwowie przysiadaliśmy na ławeczce obok zamyślonego nad swoim nowym wynalazkiem Ignacego Łukasiewicza, podziwialiśmy monumentalność pomnika naszego wieszcza Adama Mickiewicza. Niektórzy nie omieszkali także dotknąć nosa Nikifora- na szczęście.
Swoimi opowieściami o Lwowie oczarowała nas przewodnik Olga Klimenko
podczas niespiesznych spacerów między kamienicami starego Lwowa, jego bramami, podwórzami z ich niezwykle urokliwą atmosferą. Dziękujemy Wszystkim za dobrze spędzony czas.
Wycieczkę zorganizowała Krystyna Radomska- katechetka. Opiekunowie: Ewa Koler- nauczycielka języka polskiego i ks. wikariusz Marcin Zieliński.
Krystyna Radomska
Ewa Koler
W malowniczo położonej miejscowości, u źródeł rzeki Wojsławki, na obszarze Działów Grabowieckich każdego roku odbywa się wyjątkowe spotkanie. Wielu młodych ludzi z różnych części archidiecezji lubelskiej, sandomierskiej i zamojsko-lubaczowskiej przyjeżdża, by swoim śpiewem chwalić Pana. I tak już od siedemnastu lat. Tegoroczny Przegląd Pieśni Religijnej w Wojsławicach „Na zawsze chcę Tobie grać i śpiewać, Panie” był zwieńczeniem X Spotkania Trzech Kultur, które odbywało się w dniach 15-17 czerwca br. w Wojsławicach. Organizatorami wydarzenia byli: Wójt i Rada Gminy Wojsławice, Stowarzyszenie Miłośników Wojsławic, Gminne Centrum Kultury, Sportu i Turystyki w Wojsławicach, Stowarzyszenie Panorama Kultur, Parafia Rzymskokatolicka w Wojsławicach, parafia Prawosławna w Chełmie, Stowarzyszenie Rozwój i Odnowa Gminy Wojsławice oraz Szkoła Podstawowa w Wojsławicach-Kolonii.
XVII Przegląd Pieśni i Piosenki
„Wojsławickie śpiewanie” rozpoczęła Msza św. sprawowana w świątyni parafialnej pw. Michała Archanioła w intencji uczestników, sponsorów i organizatorów Festiwalu. Ks. Zbigniew Kasprzyk – proboszcz parafii dziękował zespołowi ludzi, którzy współpracując ze sobą, pomnażają dobro, dodając od siebie po cegiełce do budowli, której na imię „Wojsławice”. Podejmując się takich dzieł, jak organizacja Przeglądu pieśni Religijnej inwestują w przyszłość. Wśród wymienionych osób znaleźli się Henryk Gołębiowski – Wójt Gminy Wojsławice, Marian Lackowski – Prezes Stowarzyszenia Miłośników Wojsławic, Justyna Starko-Gadzała – dyrektor Szkoły w Wojsławicach, Ada Łopocki – przewodniczący Rady Gminy, Sylwia Jasiuk – dyrektor Gminnego Centrum Kultury, ks. Marcin Zieliński i Krystyna Radomska - katecheci.
Patronatem honorowym wydarzenie objęli Abp Stanisław Budzik Metropolita Lubelski, Przemysław Czarnek Wojewoda Lubelski, Sławomir Sosnowski Marszałek Województwa Lubelskiego. Ksiądz Arcybiskup w swoim słowie wyraził uznanie dla Księdza Proboszcza i pozostałych Organizatorów w związku z organizacją wydarzenia, które ma na celu promowanie wartości chrześcijańskich obecnych w pieśniach i piosenkach religijnych oraz ewangelizację poprzez piękno muzyki. W imieniu Księdza Arcybiskupa list odczytał ks. Marcin Grzesiak – wicedyrektor Caritas Archidiecezji Lubelskiej.
Festiwal, który już na stałe wpisał się w kalendarz imprez kulturalnych Parafii i Gminy w Wojsławicach zgromadził liczna rzeszę uczestników, co nie uszło uwadze mediów, które objęły wydarzenie swym patronatem („Gość Niedzielny”, „Niedziela”, „Nowy Tydzień Chełmski”, „Super Tydzień”, „Wydawnictwo Gaudium”, „Radio Bon Ton”, „Polskie Radio Lublin”).
Laureaci
Komisja konkursowa w składzie: Paweł Czekaj – przewodniczący, Krystyna Radomska, Mariusz Matera, Agata Krzeszczyk wysłuchała 19 wokalistów i 5 zespołów muzyczno-instrumentalno-wokalnych. W kategorii soliści szkoła podstawowa I miejsce zdobył Krzysztof Gągoł, II miejsce zajęła Lena Zielińska. W kategorii zespoły kl. 0-III SP I miejsce wyśpiewał zespół „Reczka”, II – duet Anastazja Kalinowska i Zuzanna Kalita. Wśród solistów z klas IV-VI SP na pierwszym miejscu znalazła się Oliwia Korkosz, na drugim Klara Sołdaczuk, zaś na trzecim Julia Krzeszczyk. W kategorii zespoły kl. IV-VI I miejsce zajęła grupa wokalna „Promyki”, zaś II zespół „Złota Piątka”. W kategorii soliści kl. VII, gimnazjum i szkoły ponadgimnazjlane I miejsce przyznano Marcie Sołdaczuk, II miejsce Oliwii Żuk, III miejsce Sandrze Dubaj. W kategorii zespoły młodzieżowe bezkonkurencyjne okazały się dziewczęta z „Arki Nowego”.
Niesamowita eksplozja młodości, radości i doskonałej zabawy, które towarzyszyły występom ubogaciła wszystkich, którzy brali udział w Spotkaniu Trzech Kultur, zarówno uczestników, jak i odbiorców, organizatorów, jak i sponsorów. Występy sceniczne młodych artystów to efekt współpracy rodziców, nauczycieli, katechetów i kapłanów. Tym występom towarzyszyły też spotkania przy stole w ogrodach domu parafialnego, gdzie wolontariusze dzięki hojności sponsorów przygotowali poczęstunek – kiełbaski z grilla, frytki z nugetsami, pyszne ciasto i napoje. Spotkania poza sceną to doskonała okazja do wymiany zdań i doświadczeń, do nawiązania nowych znajomości i kontaktów rówieśniczych. Ks. Kasprzyk wyraził nadzieję, że młodzi ludzie urzeczeni gościnnością mieszkańców Wojsławic będą tu chętnie wracać.
Spotkanie Trzech Kultur
Ksiądz Proboszcz w czasie Mszy św. rozpoczynającej Przegląd Piosenki i Pieśni Religijnej akcentował wielokulturowość tej małej ojczyzny, jaką są Wojsławice. Wskazał na wymowne znaki i symbole wielokulturowości, jakimi są wojsławickie świątynie, których istnienie wskazuje na ofiarność mieszkańców tej ziemi, stając się jednocześnie wielką wartością społeczną i wpisując się w dziedzictwo kulturowe.
Wielokulturowość – „O jak dobrze i miło, gdy bracia w zgodzie żyją”
W samym sercu miejscowości znajduje się piękna, zabytkowa świątynia – kościół rzymskokatolicki pw. Św. Michała Archanioła, który wpisuje się w Szlak Lubelskiego Renesansu. To miejsce, w którym ludzie gromadzą się od wielu wieków, by składać swe prośby i dziękczynienie, by uwielbiać Boga. Historia parafii jest tak długa, jak istnienie samej miejscowości. Kościół był wielokrotnie niszczony i przebudowywany. W ostatnich latach miejsce to odzyskuje swój dawny blask i nabiera na nowo świetności.
W bliskim sąsiedztwie znajduje się cerkiew prawosławna kazańskiej Ikony Matki Bożej i św. Eliasza. Świątynie prawosławne znajdowały się w Wojsławicach od początku istnienia miejscowości, tj. od XV wieku. Obecnie istniejący budynek został wzniesiony w stylu barokowym w latach 1771–1774 jako świątynia unicka. Siedzibą parafii prawosławnej stał się w okresie likwidacji unickiej diecezji chełmskiej. Parafia wojsławicka działała nieprzerwanie do wysiedleń miejscowej ludności ukraińskiej wyznania prawosławnego w latach 40. XX w., gdy z braku wiernych została zlikwidowana. Porzucona cerkiew, użytkowana jako magazyn, ulegała stopniowej dewastacji. Dopiero na przełomie XX i XXI w. odremontowano ją, jednak brak ludności prawosławnej w miejscowości sprawił, że jest otwierana jedynie okazjonalnie. We wnętrzu cerkwi nie ma ikonostasu, a jedynym elementem pierwotnego wyposażenia przechowywanym w świątyni jest zabytkowa kadzielnica.
W Rynku, nieopodal kościoła i cerkwi znajduje się synagoga żydowska, którą wybudowano w latach 1890-1894. We wschodniej części znajdowała się sala główna, w zachodniej przedsionek a nad nim babiniec. Sporych rozmiarów budynek był okazały i dość bogato zdobiony. Podczas II wojny światowej i ta świątynia została w znacznym stopniu zniszczona przez Niemców. Od 1944 r. była wykorzystywana jako magazyn zbożowy, a jej wnętrze i elewacje znacznie przekształcono. Od lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku obiekt stał opustoszały i powoli niszczał. Na początku lat dziewięćdziesiątych XX w. dawna bożnica została gruntownie wyremontowana i adaptowana tak, by służyć mieszkańcom miasteczka. Mieści się tu biblioteka z salą wystawową i konferencyjną oraz Urząd Stanu Cywilnego.
Po ogłoszeniu wyników Przeglądu Piosenki i Pieśni Religijnej plac przed Ratuszem w Wojsławicach był miejscem występów Zespołu Pieśni Podkarpackiej „Widymo” z Sanoka, „Młodych Bandurzystów” z Lublina, chóru parafialnego z parafii p.w. Rozesłania św. Apostołów w Chełmie, zespołu „Szalom Chełm” oraz orkiestry dętej Cementowni Chełm.
Katarzyna Szczablewska-Siwek
