Parafianie z Bończy i Wojsławic pod przewodnictwem proboszczy księdza Janusza Ryń i księdza Zbigniewa Kasprzyka 25 września 2018 roku pielgrzymowali do Sokółki, Świętej Wody i Grabarki.
W Sokółce 10 lat temu a dokładnie 2 października 2008 roku w niedzielę zdarzył się cud eucharystyczny. W czasie Mszy Świętej jednemu z księży podczas udzielania komunii świętej wypadł na stopień ołtarza konsekrowany komunikant. Kapłan przerwał udzielanie komunii świętej, podniósł go i zgodnie z przepisem liturgicznym włożył do vasculum- małego naczynia z wodą, gdzie miał się rozpuścić. Po upływie tygodnia na rozpuszczającym się komunikancie zauważono wypukłą plamkę wyglądającą jak skrzep krwi. Trzy miesiące później komunikant poddano badaniom. Dwoje profesorów niezależnie od siebie po przeprowadzonych badaniach stwierdziło, że ta czerwona plamka to tkanka mięśnia sercowego człowieka w stanie agonii. Badana hostia to ciało samego Chrystusa!
Od 2 października 2011 roku cząstka ciała Pańskiego wraz z Najświętszym sakramentem jest wystawiana w Kaplicy Matki Bożej Różańcowej w Kościele pod wezwaniem Świętego Antoniego Padewskiego w Sokółce.
Od tego dnia odbywa się tam całodzienna adoracja Przenajświętszej Hostii. Do Sokółki napływają od wiernych wiadomości o doznanych łaskach po modlitwie przed „Cząstką Ciała Pańskiego”. Są to cudowne uzdrowienia, ocalenia z wypadków. W Sokółce obejrzeliśmy film o cudzie eucharystycznym. Po Mszy Świętej odprawionej przez naszych księży był czas na modlitwę, adorację, obiad, zakup pamiątek.
W drodze powrotnej wstąpiliśmy do Sanktuarium Matki Bolesnej w Świętej Wodzie. Pierwsze uzdrowienie miało tam miejsce w XVIII wieku. Bazyli Lenczewski za sprawą wody z cudownego źródła został uzdrowiony ze ślepoty. W akcie wdzięczności ufundował nad źródłem drewnianą kaplicę.
Obecnie Sanktuarium składa się z Kościoła, Groty( wybudowanej na wzór Groty w Lourdes), wzgórza Krzyży, cudownego źródełka, Kaplic dróżek siedmiu boleści Matki Bożej, sadzawki Betsaidy, Siloe, „Ciasnej Bramy” oraz Kapliczek Różańcowych i ołtarza polowego.
W Świętej Wodzie odmówiliśmy koronkę do Miłosierdzia Bożego, nabraliśmy wody z Cudownego źródełka, niektórzy postawili Krzyże Wotywne.
Do Grabarki dotarliśmy chwilę przed jej zamknięciem.
Według legendy mieszkaniec Siemiatycz dostąpił podczas epidemii cholery, objawienia, w czasie którego usłyszał, że jedyną drogą ratunku jest udanie się na Górę Grabarka z Krzyżem. Wszyscy, którzy zaszli na wzgórze, spod którego wypływał strumyk i napili się z niego wody ocaleli. W tym samym roku ocaleni z zarazy wznieśli na górze drewnianą Kaplicę jako podziękowanie za życie.
Obecnie Grabarka jest najważniejszym miejscem kultu religijnego wyznawców prawosławia w Polsce.
Na Grabarce znajduję się Monaster (Klasztor) Łeński i 3 cerkwie.
Główna Cerkiew Klasztorna- Przemienienia Pańskiego (SPASA) jest jednocześnie świątynią parafialną. Monaster, Cerkwie oraz dwa Domy Pielgrzyma stanowią osadę Grabarka- Klasztor. Na terenie osady znajduje się również prawosławny cmentarz, a u podnóża góry studnia Cudownego Źródełka. Przy Cerkwi znajdują się niezliczone Krzyże przyniesione przez pielgrzymów.
Do Wojsławic dotarliśmy późną nocą rozmodleni, roześmiani, zmęczeni, ale już planujący nowe podróże.
Jolanta Gniazdowska
Pamiętamy…
Promieniowanie Ojcostwa
Tegoroczny XVIII Dzień Papieski wojsławicka wspólnota parafialna przeżywała w radosnej atmosferze związanej z setną rocznicą odzyskania niepodległości, pod hasłem „Promieniowanie Ojcostwa”, które zostało bezpośrednio zaczerpnięte z literackiego dziedzictwa Świętego Papieża Polaka – „Pamięć i tożsamość”.
Zebraliśmy się wspólnie wokół ołtarza, by wspomnienie o Świętym Janie Pawle II i Jego nauczaniu ożyło na nowo w naszych sercach, umysłach i życiu.
Ksiądz proboszcz Zbigniew Kasprzyk przypomniał zebranym fakty z życia Wielkiego naszego Rodaka, Wielkiego Polaka, Wielkiego Człowieka, Wielkiego Świętego Papieża – rycerza w białej szacie, pielgrzyma świata, który odmienił Kościół i świat – Świętego Jana Pawła II.
W obchody Dnia Papieskiego włączyły się dzieci i młodzież ze Szkoły Podstawowej im. Tadeusza Kościuszki w Wojsławicach. Przygotowały piękny montaż słowno-muzyczny celem wyrażenia wdzięczności i hołdu za dar świętego Jana Pawła II. Akcentując słowa wypowiedziane w czasie homilii wygłoszonej w Kielcach: „Niech się odrodzi w Bogu ludzkie ojcostwo i polska rodzina, i ludzkie macierzyństwo, niech się odrodzi rodzina, szczególne miejsce przymierza Boga z ludźmi”. Wołanie to dzisiaj nadal jest aktualne. Rodzina Bogiem silna staje się siłą człowieka i całego narodu.
„Spojrzyj z góry Ojcze Święty, stoisz w oknie uśmiechnięty, pobłogosław dzisiaj nas” oraz „My polskie dzieci Twe kochamy Cię” – słowa te wybrzmiały w modlitewnym, entuzjastycznym śpiewie szkolnych artystów w przeddzień 40 rocznicy wyboru Karola Wojtyły na stolicę Piotrową.
Występ młodzieży szkolnej to praca zespołowa wielu nauczycieli pod kierunkiem Krystyny Radomskiej. Dekoracje przygotowały: Ewa Koler, Olimpia Wójcik i Katarzyna Lackowska.
Dziewczynki z klasy I –Ola Lachowska i Marysia Matwiejczuk oraz młodzież z klasy III b gimnazjum: Katarzyna Luty, Magdalena Majkutewicz i Patryk Solak wręczyli zebranym na uroczystości wiernym serduszka z myślami Świętego Jana Pawła II, by stały się drogowskazem w naszym codziennym życiu w drodze do świętości.
Program artystyczny prowadzili: Emilia Niewożewska ucz. klasy III a gimnazjum i Michał Rymarski uczeń klasy III b gimnazjum. Recytowali: Patrycja Zielińska –klasa VIII, Łukasz Mielniczuk – klasa IIIb gimnazjum, Patrycja Łatka – klasa IIIa gimnazjum. Wystąpili soliści: Gabrysia Has, Dominika Widyńska, Sandra Dubaj, Marta Sołdaczuk, Magdalena Łazorczyk, Klara Sołdaczuk i Lena Zielińska.
Odbyła się także kwesta na żywy pomnik Jana Pawła II – dla zdolnej młodzieży z ubogich rodzin – akcja jest prowadzona przez Fundację Dzieło Nowego Tysiąclecia.
Pamięć o nim jest ciągle żywa, a jego Testament jest żywy w każdym z nas.
Tekst:
Krystyna Radomska
Zdjęcia:
Marek Wepa
